To Καλογερικό ή γεφύρι του Πλακίδα βρίσκεται στο Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κήποι. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό γεφύρι, ιστορικό διατηρητέο μνημείο, που ταξιδεύει τον επισκέπτη του σε άλλες εποχές, όπου η φύση βρίσκεται σε οργασμό άνθησης και χρωμάτων.
Το συναντάμε έξω από τους Κήπους, σε απόσταση 800 μέτρων αριστερά, χαμηλά στο ρέμα κατευθυνόμενοι προς Γιάννενα. Πρόκειται για ένα τρίτοξο πέτρινο γεφύρι με μήκος περίπου 55 μέτρων και πλάτος καταστρώματος μεγαλύτερο των 3 μέτρων , ενώ στα πλάγια αντί για στηθαίο φέρει αραιές αρκάδες.
Είναι ένα από τα πιο όμορφα, εντυπωσιακά και μεγαλοπρεπή πέτρινα γεφύρια του Ζαγορίου, ένα θαυμάσιο δείγμα λαϊκής μαστοριάς και υψηλής αισθητικής, ένας ιστορικός και μοναδικός τόπος για να θαυμάσεις την τέλεια αρμονία ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και τη φύση, το μεγαλείο της φύσης και των ανθρώπων.
Στο ίδιο σημείο υπήρχε ξύλινο γεφύρι που το κατασκεύασε ο Νεγαδιώτης Σώτος Ρούσσης ξοδεύοντας 14 χιλιάδες γρόσια(νόμισμα που χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο της Ελληνικής επανάστασης). Το 1814 ο ηγούμενος του μοναστηριού του Προφήτη Ηλία της Βίτσας, Σεραφείμ, έχτισε νέο πέτρινο γεφύρι καταβάλλοντας 20 χιλιάδες γρόσια, για να εξυπηρετεί τον ‘καλογερικό’ νερόμυλο που διατηρούσε η μονή στο μέρος εκείνο. Έτσι το νέο γεφύρι ονομάστηκε ‘Καλογερικό’ όπως και ο μύλος.
Το 1865 οι Κουκουλιώτες αδέξιος και Ανδρέας Πλακίδας το επισκεύασαν ριζικά, ξοδεύοντας 400 φλουριά ή 21.000 γρόσια και από τότε φέρει και το όνομα τους.
Τον Αύγουστο του 2018, η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Ηπείρου, Βορείου Ιονίου και Δυτικής Μακεδονίας προχώρησε σε αποκατάσταση ζημιάς σε ένα από τα βάθρα του γεφυριού, από το οποίο είχαν αποκολληθεί πέτρες.
Αποτελεί ένα έργο ολοζώντανο, παλλόμενο, όπως επιτυχημένα έχει χαρακτηριστεί- και με ψυχή που όταν το προσεγγίσετε είναι αδύνατο να μην σας αγγίξει. Αριστούργημα που μεταφέρει στις μέρες μας άσβεστους σπινθήρες της ψυχής των δημιουργών του.
Το γεφύρι εξυπηρετούσε τις μετακινήσεις των κατοίκων του Κουκουλιού στις αγροτικές, κτηνοτροφικές και υλοτομικές εργασίες τους. Επίσης, εξυπηρετούσε την μετάβαση από τα χωριά Διλόφο, Ασπράγγελοι και Ελάτη , στον καλογερικό μύλο.
Χαρακτηριστικό του γεφυριού είναι οι τρεις ημικυκλικές του καμάρες, που δίνουν την αίσθηση της ανάλαφρης ταλαντευόμενης κίνησης σε όποιον το διασχίζει.
Χαρακτηριστικά του γεφυριού είναι τα οδοντωτά του περβάζια και η αρμονική παράταξη των τριών τόξων. Για τον λόγο αυτό ονομάστηκε και κάμπια εν κινήσει", χαρακτηρισμός που δικαιολογείται απόλυτα αν το παρατηρήσει κανείς βρισκόμενος σε ένα από τα γύρω υψώματα.
Το λιθόστρωτο οδόστρωμα έχει στα άκρες του κοντούς αρκάδες, τοποθετημένους σε αραιά διαστήματα, τονίζοντας έτσι την αίσθηση της ανάλαφρης κατασκευής του.
Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά γεφύρια του Ζαγορίου. Έχει κηρυχτεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Αποτελεί ένα από τα λιγοστά τρίξοτα γεφύρια που υπάρχουν ακόμη εντυπωσιάζοντας τους απανταχού επισκέπτες του με τη γραφική ομορφιά του.