Τι τρώνε οι Σεφ? Σε ποιες περιπτώσεις μαγειρεύουν και τι φτιάχνουν? To φαγητό είναι για έναν Σεφ ιεροτελεστία όταν το ετοιμάζει για άλλους ενώ για τον ίδιο μία ανάγκη και όχι απαραίτητα καθημερινή απόλαυση.
Γλυκό, ξινό, πικρό, αλμυρό, ουμάμι! Οι πέντε βασικές γεύσεις που συνοδεύουν κάθε επιτυχημένο γευστικό αποτέλεσμα ταράζοντας τον ουρανίσκο. Το φαγητό, είτε στην απλή και casual εκδοχή του, ή διανθισμένο με fine dining πινελιές διεγείρει την περιέργεια, εκπαιδεύει τους γευστικούς κάλυκες ξεπερνώντας τα στεγανά μίας απλής, καθημερινής βιολογικής ανάγκης.
Ως δεξιοτέχνες της μαγειρικής τέχνης, οι Σεφ αξιοποιώντας τον πλούτο των υλικών με τεχνικές που ακροβατούν επιδέξια ανάμεσα στην τοπική παράδοση και τις διεθνείς τάσεις, μας ξυπνούν , αριστοτεχνικά, συναισθήματα και λουκούλειες εικόνες από το παρελθόν.
Εργαζόμενοι σε ένα αρκετά ιδιότροπο, με αντοχές για χοντρόπετσους εργασιακό περιβάλλον, η απόλαυση του φαγητού για έναν Σεφ είναι μάλλον όνειρο θερινής νυχτός. Ανάμεσα στον καθημερινό αγώνα για να βγει το πάσο, στην προετοιμασία της κουζίνας, των μενού, στα ατέλειωτα πήγαινε έλα σε ψυγεία, καταψύξεις ελέγχοντας την επάρκεια, τη σωστή συντήρηση και προμήθεια των υλικών, ο χρόνος είναι χρήμα.
Αλήθεια, πόσοι άραγε από εσάς συνδέεστε φιλικά με έναν Σεφ? Έχετε παρατηρήσει πως η γνωριμία με έναν Σεφ μπορεί να αλλάξει την κοσμοθεωρία σας καταρρίπτοντας μύθους που μέχρι και εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή πιστεύατε?
Μάγειρες είστε. Τρώτε ό,τι θέλετε
Ένα σχετικά κλισέ γνωμικό που δεν θα αργήσετε να αντιληφθείτε πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Η πραγματικότητα σε μία επαγγελματική κουζίνα είναι ότι κάθε Σεφ έχει το προνόμιο να έχει στη διάθεση του πλήθος αγαθών και αφθονία πρώτων υλών. Κάθε λογής υλικό, από μεγάλους ή τοπικούς μικρούς παραγωγούς, από κάθε γωνιά της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, διαθέσιμο ώστε να αναδειχθεί με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο. Όπως όμως συμβαίνει και με άλλους καθημερινούς ανθρώπους έτσι και οι Σεφ αναγκάζονται λόγω της φύσης της εργασίας τους να δοκιμάσουν τα πάντα χωρίς ωστόσο να μένουν ανεπηρέαστοι από τους δικούς τους, προσωπικούς διατροφικούς περιορισμούς(vegan, χορτοφάγοι, pescatarian κ.α). Άλλωστε η έννοια της λέξης δοκιμάζω δεν σημαίνει απερίφραστα τρώω.
Οι Σεφ μαγειρεύουν στο σπίτι τους
Ο Σεφ, ως παντοτινό ταίρι στη ζωή, θεωρείται από αρκετούς ακόμη και σήμερα ως ένα από τα πιο ιδανικά ταιριάσματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που φίλοι και συγγενείς συντηρούν αυτό τον μύθο διατεινόμενοι με αφοπλιστική ειλικρίνεια και φυσικότητα για την τύχη να μαγειρεύει ένας Σεφ στο σπίτι. Στις ελάχιστες των περιπτώσεων που το πρόγραμμά του επιτρέπει να είναι στο σπίτι, θα προτιμήσει να ετοιμάσει κάτι απλό ή να παραγγείλει απ έξω.
Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα και οι Σεφ δεν είναι παμφάγα
Στον ‘κόσμο των εντυπώσεων’ όπου η εικόνα ορίζει και καθορίζει την προσωπικότητα ενός επαγγελματία, οι Σεφ δεν έχουν δοκιμάσει όλες τις διεθνείς κουζίνες του κόσμου και κυρίως δεν αρέσκονται να το διατυμπανίζουν. Πως θα σου φαινόταν να δοκίμαζες φιλέτο καρχαρία ή κροκόδειλου γνωρίζοντας ότι αποτελεί εκλεκτό έδεσμα ενός λαού αλλά η παλέτα σου(για να μην αναφέρω το στομάχι σου) θα εξόρκιζε την εν λόγω ιδέα στο πυρ το εξώτερον? Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους Σεφ, που έχουν γαλουχηθεί με συγκεκριμένα πρότυπα έτσι και η μαγειρική τους ακολουθεί συγκεκριμένες επιρροές.
Η κριτική ρέει στις φλέβες τους
Ως γνώστες της τέχνης της γαστρονομίας, οι Σεφ είναι άξιοι κριτές της μαγειρικής δεινότητας κάθε ερασιγευστή(αρκεί βέβαια να μην τους δηλητηριάσεις). Σε οικογενειακές συγκεντρώσεις, όπου το φαγητό επιμελείται με σπουδή, στο πρόσωπο ενός Σεφ θα βρείτε τον ιδανικό εκπαιδευτή και σύμμαχο της απόλυτης επιτυχίας. Ζητήστε του λοιπόν άφοβα συνταγές ή τρόπους μαγειρέματος που θα ενθουσιάσουν μικρούς και μεγάλους.
Επιστροφή στο χωριό
Οι farm to table εμπειρίες ανάμεσα σε ελαιόδεντρα και ολάνθιστα τοπία απολαμβάνοντας αυθεντικές γεύσεις απευθείας από το μποστάνι που απλώνεται γύρω μας μετουσιώνοντας το νόημα μίας βιώσιμης γαστρονομικής προσέγγισης, κυριαρχούν στο μυαλό κάθε Σεφ. Η επαφή με τη φύση, η παραγωγή του κήπου, τα βότανα και τα λουλούδια αποτελούν το δημιουργικό πεδίο για τη σύλληψη και τη δημιουργία ευφάνταστων γαστριμαργικών πιάτων. Μία μοναδική βιωματική εμπειρία γεύσης και επαφής με τη φύση ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του έχοντας την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά όλες τις αγνές πρώτες ύλες ανακαλύπτοντας την αξία και τα οφέλη της εποχικής καλλιέργειας, αλλά και την κληρονομιά της Ελληνικής γης.