Χρήστος Κουλιζάκης- Wines & Spirits Consultant

Ο Χρήστος Κουλιζάκης είναι ένας έμπειρος Wine & Spirits consultant με διεθνή καριέρα. Μιλά για την αγάπη του,το ουίσκυ και τις εξελίξεις του.

• Instagram
• Facebook

H.A: Έχοντας 20ετή ενασχόληση με το ουίσκυ τι είναι αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με αυτό και τι σας εμπνέει μέχρι και σήμερα? 

Χ.Κ: Η επαγγελματική μου ενασχόληση με τον χώρο των κρασιών και αποσταγμάτων ήταν εντελώς τυχαία (και μια μεγάλη ιστορία πού περιέχει ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και μια τρομοκρατική ενέργεια) αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι είμαι πολύ τυχερός γιατί 20 χρόνια μετά νιώθω ακριβώς τον ίδιο ενθουσιασμό και αγάπη πού ένιωθα όταν διεύθυνα το Oddbins στο Εδιμβούργο όπου πραγματικά ερωτεύτηκα τη Σκωτία και το μαγικό απόσταγμα τής. Αυτό το απόσταγμα μπορώ να πω ότι μου δίνει έμπνευση ακόμα και σήμερα όχι μόνο λόγω τής πολυπλοκότητας και της ενδιαφέρουσας ιστορίας του αλλά κυρίως για τούς ανθρώπινους χαρακτήρες πού κρύβονται πίσω από την παραγωγή του.

 Oddbins

Ιστορική εταιρεία πωλήσεων κρασιού και αλκοολούχων ποτών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στις αρχές τού 2000 ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία του είδους της.

Η.Α: Είστε συνιδρυτής του Ηellenic Malt Whisky Society, ενός Members Club φίλων του ουίσκυ που δημιουργήθηκε το 2010 και από το 2018 ιδρυτικό μέλος του Greek Whisky Association. Ποια είναι τα κοινά σημεία και ποιες οι διαφορές σε συζητήσεις σχετικά με την πορεία του ουίσκυ στη χώρα μας?

Χ.Κ: Πρωταρχικό κοινό στοιχείο είναι η αγάπη για το Whisk(e)y αλλά και η καλή παρέα πού βοηθάει στην απόλαυση του, γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο οργανισμοί έχουν αρκετά κοινά μέλη και ιδρυτικά στελέχη. Οι διαφορές είναι κυρίως στο mission statement και στον τρόπο προβολής του ουίσκυ στη χώρα μας:

HMWS είναι ένα κλειστό Members Club που σκοπός του κυρίως είναι η προβολή του ουίσκι μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας www.whiskyforum.gr.

Ενός πραγματικά θησαυρού γνώσεων σχετικά με το whisk(e)y στα Ελληνικά.

Ενώ η GWA είναι ένα ανοιχτό σε όλους σωματείο με μέλη σχεδόν σε όλες τις άκρες της Ελλάδος, το οποίο προωθεί το ίδιο μήνυμα μέσω γευσιγνωσιών, σεμιναρίων εμφιαλώσεων κλπ για μέλη της.

Η.Α: Γιατί, κατά την άποψή σας, η Ελλάδα δεν διαθέτει το δικό της ουίσκυ?

Χ.Κ: Οι λόγοι θα έλεγα ήταν καθαρά ιστορικοί/παραδοσιακοί μιας πού η Ελλάδα ήταν για πολλά χρόνια οινική χώρα.

Αλλά και αργότερα όταν το ουίσκυ άρχισε να αποκτά μεγάλη δημοτικότητα ο συνδυασμός γραφειοκρατίας και άρνησης από τους παραγωγούς αλκοόλ να αγκαλιάσουν ένα καινούργιο προϊόν έκαναν την Ελλάδα μοναδικό φαινόμενο χώρας που ενώ το ουίσκι ήταν τόσο δημοφιλές δεν υπήρχε καμία τοπική παραγωγή.

Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί επιτέλους οι συνθήκες πού πολύ σύντομα ελπίζω θα κάνει την εμφάνιση του στην αγορά το πρώτο Ελληνικό ουίσκυ.

Η.Α: Ποια είναι η σχέση σας με το κρασί και ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια?

C.KΧ.Κ: Η πρώτη μου αγάπη ήταν το κρασί και σε προσωπικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο οπότε πάντα έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμένα. 

Ειδικά τα χρόνια που εργάστηκα στη Berry Brothers & Rudd ήταν μεγάλο σχολείο σχετικά με το fine wine αλλά και με την εκπαίδευση καταναλωτών σε κρασί και αποστάγματα. 

Όσο για τα μελλοντικά σχέδια, εδώ ταιριάζει η έκφραση “όταν οι θνητοί κάνουν σχέδια οι θεοί γελάνε” μια που τα άμεσα σχέδιά μου έχουν ανατραπεί από την πανδημία οπότε back to the drawing board.

Η.Α: Βrexit & Επιχειρείν. Έχοντας διατελέσει στέλεχος μεγάλων εταιριών σε θέματα εκπαίδευσης και σύμβουλος εκπαίδευσης προσωπικού και γευσιγνωσίας, ποια είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει μία επιχείρηση προκειμένου να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα?

X.K: Νομίζω ότι στην παρούσα κατάσταση το υπομονή και επιμονή είναι οι δύο βασικές αρχές πού πρέπει να ακολουθήσει κάποιος.

Παρά την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και Ευρωπαικής Ένωσης,υπάρχουν τόσα κενά και γκρίζες ζώνες πού δυστυχώς δεν βοηθούν στην ξεκάθαρη χάραξη πλάνου.

Είναι πολλοί πού περιμένουν τους επόμενους μήνες να ξεκαθαρίσει το τοπίο και στη μετά Brexit αλλά φυσικά και στη μετά Covid-19 εποχή.

Στο μεταξύ η καλλιέργεια παλιών και νέων επαφών είναι πρωταρχικό ζήτημα για το μέλλον.

H.A: Τα τελευταία χρόνια η Ιαπωνία έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας σχετικά με το ουίσκυ. Για ποιους λόγους έχει καταφέρει να διαφοροποιηθεί σε σχέση με τους ανταγωνιστές της?

Χ.Κ:Δεν πρόκειται για διαφοροποίηση ή για κάποιο ιδιοφυές marketing. Θα ακουστεί ίσως βαρετό αλλά απλώς πρόκειται για ένα “perfect storm”.

Για πολλά χρόνια τα Ιαπωνικά ουίσκυ εξαγωγής είχαν τρομερές επιτυχίες στους παγκόσμιους διαγωνισμούς και το συνεπακόλουθο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Παρόλα αυτά το ενδιαφέρον των καταναλωτών στην Δύση αλλά και στην Ιαπωνία ήταν σχετικά μικρό.

Αυτό άλλαξε την πρώτη δεκαετία του 2000 και σχεδόν ταυτόχρονα έχουμε και την είσοδο της Κινεζικής αγοράς στο παιχνίδι.

Αυτό ήταν αναπάντεχο και οδήγησε σε αύξηση της ζήτησης ενώ η προσφορά δεν μπορούσε να ανταποκριθεί κάτι που φυσικά έσπρωξε τις τιμές στα ύψη. 

Aυτή η σπανιότητα και υψηλή τιμή με την σειρά της δημιούργησε ένα “Halo Effect” και στα φθηνότερα Ιαπωνικά ουίσκυ. Ευτυχώς σύντομα θα δούμε μια ομαλοποίηση στις τιμές που έχουν ήδη αρχίσει να κατεβαίνουν.

Τι δεν γνωρίζετε για τον Χρήστο Κουλιζάκη

Η.Α: Ποιες είναι οι συμβουλές που θα δίνατε σε κάποιον που επιθυμεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ουίσκυ?

Χ.Κ: Εξαρτάται σε ποιο τομέα επιθυμεί να εργαστεί. Αν μιλάμε για την παραγωγή οι σπουδές στο εξωτερικό είναι μονόδρομος.

Θα πρότεινα φυσικά Σκωτία όχι μόνο για την ποιότητα των πανεπιστημίων αλλά και για τη μοναδική ευκαιρία να εντρυφήσει κανείς στην κουλτούρα της Σκωτίας και τού Scotch Whisky.

Εάν από την άλλη πλευρά μιλήσουμε για πωλήσεις, τότε θα μπορούσε κάποιος να αρχίσει με παρακολούθηση στο WSPC στην Ελλάδα(παράρτημα του WSET) εξειδικευμένα σεμινάρια αποσταγμάτων ή και το πλήρες Wines & Spirits πρόγραμμα. 

Kαι στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να υπάρχει ενδιαφέρον για το ουίσκυ γι' αυτό θα πρότεινα επίσης ενασχόληση με κάποιο από τα Whisky Clubs.

Εκτός από τα δύο πού έχω την τιμή να είμαι ιδρυτικό μέλος υπάρχουν και το “Kastoria Whiskey Club” καθώς και για το “ The Tasters Club” , που οργανώνει συχνά βραδιές γευσιγνωσίας.

H.A: Με ποια κατηγορία ουίσκυ θα παρομοιάζατε έναν Έλληνα, έναν Σουηδό, έναν Άγγλο, έναν Γάλλο και έναν Γερμανό?

Χ.Κ: Δεν μου αρέσει να γενικολογώ, αλλά οι Ευρωπαίοι φίλοι μάς σίγουρα είναι στην κατηγορία Single Malt Whisky.

Εμείς, από την άλλη, θεωρώ ότι σαν λαός είμαστε λίγο πίσω, μεταξύ Blended Scotch Whisky και Blended Malt Whisky. Έχουμε κάνει αρκετά βήματα προς τα εμπρός και ελπίζω σύντομα θα τους φτάσουμε.

Eιδικά τα τελευταία χρόνια, θα έλεγα υπάρχει μια πολύ θετική εξέλιξη με τη δημιουργία νέων Whisky Clubs.

Ακόμα και σε μικρές επαρχιακές πόλεις όπως η Καστοριά, αλλά κυρίως με την ύπαρξη αρκετών Bars που προσφέρουν μία πολύ καλή γκάμα ουίσκυ και καταρτισμένο προσωπικό στη καθοδήγηση του πελάτη.