O Τζιοβάρας Δημήτρης, Σεφ στο εστιατόριο Salonica και Brand Ambassador της La Chef Levi συζητά για την καριέρα του και τη μαγειρική, τη μεγάλη του αγάπη.
Ο Τζιοβάρας Δημήτρης είναι ένας Σεφ με μεγάλο πάθος για τη δουλειά του. Ο δρόμος της ζωής του τον οδήγησε στο να γίνει το δεξί χέρι του Executive Chef, Ευαγγέλου Σωτήρη, μίας εβληματικής φιγούρας στην Ελληνική γαστρονομία στο επιφανές Μακεδονία Παλλάς.
H.A: Ποιος είναι ο επαγγελματικός σταθμός που σφράγισε την μέχρι σήμερα καριέρα σας και γιατί?
T.Δ: Ο επαγγελματικός μου σταθμός μέχρι σήμερα,είναι το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς και ο καταξιωμένος Σεφ,Σωτήρης Ευαγγέλου. Θεωρώ,πως το συγκεκριμένο ξενοδοχείο,πρωτοπόρο πάντα,έχει γράψει και συνεχίζει να γράφει τη δίκη του ιστορία.Το θεωρώ στολίδι για την πόλη της Θεσσαλονίκης και βασικότερο Executive Chef,είναι ο Σωτήρης Ευαγγέλου. Είναι ο άνθρωπος που έχει ανοίξει το δρόμο στην γαστρονομία της Ελλάδας,ώστε να ακολουθήσουν όλες οι υπόλοιπες γενιές των μαγείρων.
H.A: Ποιο είναι το αγαπημένο σας Ελληνικό προιόν?
Τ.Δ: Είναι τόσα πολλά αγαπημένα που παράγονται στην Ελλάδα και μας κάνουν υπερήφανους και στο εξωτερικό,που θα αδικήσω αρκετά. Παρ’ όλα αυτά το ελαιόλαδο το θεωρώ ένα από αυτά.
Η.Α: Ποιο είναι το πιο περίεργο περιστατικό που σας έχει συμβεί κατά την διάρκεια της καριέρας σας?
Τ.Δ: Το πιο περίεργο περιστατικό ήταν,όπως και για όλο τον κόσμο,η αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού. Ο τρόπος που σταμάτησαν όλα,που ήρθαν τα πάνω κάτω και ο τρόπος που «επανήλθαμε»για εργασία στις επιχειρήσεις ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Η.Α: Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας ώθησαν να σχοληθείτε με την μαγειρική?
Τ.Δ: Ο λόγος που ασχολήθηκα με τη μαγειρική,είναι πως μου άρεσε να δημιουργώ.Κατάγομαι απο τον Παντελεήμονα Πιερίας και από τα πρώτα εφηβικά χρόνια, βρέθηκα στο χώρο της εστίασης δουλεύοντας ως σερβιτόρος, ώσπου το μεράκι και η όρεξη να δημιουργώ φαγητό που θα δίνει εικόνες, γεύση, μυρωδιές και θα ξυπνάει αναμνήσεις, με οδήγησε να σπουδάσω και να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μαγειρική.
Η.Α: Τι μπορεί να σημαίνει η βράβευση με αστέρι Michelin ή Χρυσό Σκούφο στη συλλογή ενός Σεφ?
Τ.Δ: Πιστεύω πως είναι η επιβράβευση και η αναγνώριση της σκληρής δουλειάς που έχει κάνει ο Σεφ και η ομάδα του,για να πετύχει έναν από τους στόχους που έχει κάθε μάγειρας,από την ώρα που παίρνει την απόφαση να ασχοληθεί με τη μαγειρική. Επίσης πιστεύω πως όσο σκληρά δουλεύει η ομάδα για να πετύχει μία τέτοια διάκριση και βράβευση,ακόμη περισσότερο πρέπει να δουλέψει μετά,για να κρατήσει ψηλά και στην κορυφή,αυτό που πέτυχε.
Η.Α: Ποια ήταν η πιο θετική και η πιο αρνητική στιγμή στη διάρκεια της καριέρας σας?
T.Δ: Η πιο θετική στιγμή είναι όταν δέχθηκα πρόταση απο βραβευμένο Σεφ,να αναλάβω ένα από τα εστιατόρια του.Η πιο αρνητική,είναι όταν γεννήθηκε η πρώτη μου κόρη και δεν μπορούσα να είμαι εκείνη τη στιγμή εκεί γιατί ήμουν στην κουζινα.
Η.Α: Ποια είναι η γνώμη σας για τους τηλεοπτικούς διαγωνισμούς μαγειρικής?
T.Δ: Οι διαγωνισμοί μαγειρικής,πιστεύω είναι μέχρι ενός σημείου καλοί.Σου δίνουν ένα βήμα αναγνωρισιμότητας αλλά μέχρι εκεί! Χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά μετά από εκεί για να καταξιωθείς και να σε εμπιστευτούν. Ακόμη και να νικήσεις σε ένα τέτοιο διαγωνισμό δεν σημαίνει πως οι πόρτες θα είναι παντού και πάντα ανοιχτές.
H.A: Ποια ήταν η πιο εκκεντρική απαίτηση που είχε ένας πελάτης και εξυπηρετήσατε?
Τ.Δ: Να του μαγειρέψω φαγητό που είχε δοκιμάσει σε άλλη χώρα,χωρίς να γνωρίζει όλα τα υλικά που είχε η παρασκευή και η απαίτηση να το κάνω το ίδιο που μου έδειχνε στη φωτογραφία.
H.A: Πολλά έχουν ακουστεί και κυρίως γραφτεί για την «ιδιαίτερη» σχέση μεταξύ της κουζίνας και του service. Ποια είναι η άποψή σας?
Τ.Δ: Όπως σας ανέφερα έχω περάσει πρώτα από σερβιτόρος πριν την μαγειρική,άρα γνωρίζω πολύ καλά και τις δυο πλευρές. Πιστεύω πως τους έχουμε και μας έχουν ανάγκη. Ένα άψογο,καλομαγειρεμένο και καλοστημένο φαγητό,μπορεί να περάσει απαρατήρητο,εάν δεν το παρουσιάσει σωστά και με τέτοιο τρόπο ο σερβιτόρος , ώστε να δώσει την αίσθηση στον αποδέκτη του φαγητού,πως αυτό που του σερβίρει,είναι κάτι μοναδικό.Οπως και το αντίθετο.
Η.Α: Ποια είναι η καθημερινότητα ενός Σεφ και η σχέση με την οικογένεια και τους φίλους?
T.Δ: Η καθημερινότητα ενός Σεφ είναι η ίδια κάθε μέρα.Από το πρωί μέχρι και το βράδυ έχει να κάνει με την κουζίνα και ό,τι συνεπάγεται με αυτή.Ακόμη και το βράδυ που θα γυρίσει στο σπίτι του, «δεν φεύγει απο την κουζίνα,απλά απομακρύνεται». Το μυαλό του, είναι στην κουζίνα σχεδιάζοντας τις κινήσεις και τη σωστή λειτουργία της επόμενης μέρας. Την οικογένεια του δεν μπορεί να την απολαύσει και να ζήσει στιγμές μαζί τους.Φίλους συνήθως έχει γύρω από τον χώρο της εργασίας.
Eντρυφήστε στη λάμψη του Makedonia Palace
Ακολουθήστε τον Σεφ στο Facebook και στο Instagram και μάθετε πως η αγάπη του για το καλό φαγητό μεταφέρεται στα πιάτα του
Ελληνικά 
English (UK)