Κρίταμο είναι η κοινή ονομασία του φυτού κρίθμον το παραθαλάσσιον. Κατά τόπους είναι γνωστό με διάφορες ακόμη ονομασίες, όπως κρίθαμο, κρίταμο και κρίτανο.
Επιμέλεια κειμένου: Χριστίνα Εμμανουήλ-Τσαμουρά
Το καλοκαίρι, πολύ κοντά στη θάλασσα, πάνω στους απόκρημνους βράχους κατά μήκος των ακτών, βγαίνει τούτο το μικρό και πολύ τρυφερό φυτό, με φύλλα κοντά, λεία και σαρκώδη, σαν μικρές λόγχες και ασημοπράσινο χρώμα. Τα φύλλα του κρίταμου έχουν γεύση ελαφρά υπόξινη και υφάλμυρη και έντονο άρωμα, που σε κάποιους θυμίζει με ένα απροσδιόριστο τρόπο τον μάραθο, γι’ αυτό και ένα από τα παρατσούκλια του είναι ο «μάραθος της θάλασσας». Θα το συναντήσετε ακόμη ως «πίκλα ή σπαράγγι της θάλασσας».
Σήμερα μπορεί να βρει κανείς τυποποιημένο κρίταμο σε άλμη από διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Κρήτη, Χίος, Τήνος, Μάνη κ.ά) τόσο σε ντελικατέσεν όσο και σε κάποια σούπερ μάρκετ.
Το κρίταμο βράζεται ελάχιστα (ζεματίζεται) και τρώγεται σαν σαλάτα με ελαιόλαδο, λεμόνι ή ξίδι. Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα, αφού συντηρηθούν σε δυνατό ξίδι. Το κρίταμο μαζεύεται από το Μάιο έως το Σεπτέμβριο. Δεν είναι ευρύτατα γνωστό, και στις πόλεις παλαιότερα τουλάχιστον ήταν αρκετά δυσεύρετο. Σήμερα πάντως μπορεί να βρει κανείς κρίταμο σε άλμη σε βαζάκια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Κρήτη, Χίος, Μάνη κ.ά) τόσο σε ντελικατέσεν όσο και σε κάποια σούπερ μάρκετ.
Το κρίταμο μπαίνει ως άρτυμα σε σαλάτες όπως η χωριάτικη και η ντοματοσαλάτα ανανεώνοντας ουσιαστικά το χαρακτήρα τους. Αποτελεί έξοχο συνοδευτικό του θαλασσινού τραπεζιού και των ψαριών και μεγάλο φίλο του ούζου και άλλων λευκών αποσταγμάτων, ειδικά σερβιρισμένο ως τουρσί.
To τουρσί του κρίταμου σερβιρισμένο με λίγο ελαιόλαδο είναι μοναδικό. Πρόκειται για ζεματισμένα τρυφερά φύλλα σε μείγμα νερού-ξιδιού και στη συνέχεια συντηρημένα στο νερόξιδο. Συνήθως αυτό το τουρσί δε θέλει αλάτι καθώς το κρίταμο κουβαλά τη θαλασσινή αλμύρα. Κατά τόπους μπορεί να το δείτε και σερβιρισμένο με λίγο σκόρδο.